Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

...στο χωριό



Το "κλεινόν άστυ" αποτελεί για πολλούς την πλέον κατάλληλη επιλογή για τις διακοπές των Χριστουγέννων. Πολύς ο κόσμος, πολλά τα φώτα, ήπιος και γλυκός ο καιρός, ηρεμία και ξεκούραση μέσα στο σπίτι... Εξάλλου, πού να ξεβολεύεσαι γιορτινές μέρες, κρύες σε αρκετές περιοχές της χώρας, είναι και η κούραση του φθινοπώρου στη μέση, ποτέ το καλοκαίρι δεν είναι αρκετό για να σε βαστήξει δυνατό για όλο το χρόνο, έρχονται τα Χριστούγεννα και διψάς για λίγη χαλάρωση, λίγη "ταβανοσκόπηση" βρε αδερφέ, να σώσεις να επαναφορτίσεις τις μπαταρίες σου για να 'σαι άξος να συνεχίσεις τη σεζόν, αλλιώς δεν βγαίνει.

Για μερικούς όμως, που για διάφορους λόγους δεν κατορθώνουν να βρεθούν στη γενέτειρά τους τις ημέρες ετούτες, υπάρχει μέσα τους ένα βαθύ κενό, μια απώλεια, μια νοσταλγία για την αληθινή γιορτή, την ουσιαστική συνεύρεση, τα δικά τους έθιμα και όχι τα ξενόφερτα... Οι αναμνήσεις από τα περασμένα, στοιχειωμένες καθώς ήταν, ξεπηδούν μια-μια σαν φαντάσματα που όμως δεν σε τρομάζουν, αλλά σε συγκινούν. Αναπολείς και πεθυμάς στιγμές, τα παιχνίδια που χάρηκες, τα πρώτα ερωτοχτυπήματα που ποτέ δε θα ξεχάσεις, τις χαρακτηριστικές μορφές και φυσιογνωμίες που είχαν γίνει το ένα με τον τόπο και δεν ζουν πια, μα εσύ αφουγκράζεσαι τα βήματά τους, η θωριά τους παραμένει ακόμη έντονη ανάμνηση στο νου σου, η αύρα τους υπάρχει, την αισθάνεσαι, την οσμίζεσαι και την αγγίζεις...





Να 'μου στα μέρη τα γλυκά
και πάντα μάθια φιλικά
στο δρόμο ν' αντικρύζω
Άμα θυμούμαι τσι κορφές
και τσι αξέχαστες μορφές
ειλικρινά δακρύζω.

Ν'ακούσω μια γνωστή λαλιά
και τα λημέρια τα παλιά
να πάρω όλα βόρτα
Απ' το λαγκάδι στο Χριστό
κι ύστερα να ξεκουραστώ
στου φούρναρη την πόρτα.

Φυ(γ)έτε (γ)ιατί δεν μπορώ
σύννεφα να σας εθωρώ.

(Γ)ιατί μου θυμίζει το μου-
ντό σας χρώμα το χωριό μου.

Του χωριού μου τα στενά σο-
κάκια πώς θα τα ξεχάσω.

Τα περασμένα όλα ξε-
χασα με μια καρδιά μπαξέ.

4 σχόλια:

  1. Χρόνια πολλά σου εύχομαι, Δημήτρη...

    Μακάρι αυτό που νιώθεις εσύ και τόσοι ακόμα νέοι, δεύτερη και τρίτη γενιά, να παραμείνει έτσι άσβηστο καντηλάκι στην καρδιά και στο νου...

    Πολλες φορές τρομάζω στην ιδέα ότι θα χάσω έστω και τη νοερή επαφή μου με το χωριό, πως θα το ξεχάσω από τις έγνοιες που θα 'ρθουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να 'σαι καλά Μαράκι μου, χρόνια πολλά και σε σένα.

    Δε θα πρέπει να τρομάζεις, κάποια πράγματα είναι νομίζω αναλλοίωτες σταθερές, δεν αλλάζουν όσες έγνοιες και να προστεθούν. Το χωριό είναι μια τέτοια σταθερά, ειδικά για μας που, μπορεί να μην το 'χουμε ζήσει, το 'χουμε νοσταλγήσει όμως όσο κανένας άλλος...

    Και του χρόνου να 'σαι καλά με τσ' αθρώποι σου, με το καλό να σε βρει το νέο έτος, φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμφωνώ μαζί σου, Δημήτρη μου!!
    Να 'σαι καλά και καλή αντάμωση σε κάποια άλλη μελλοντική σύναξη ή συνάντηση!!
    Περιττό να σου πω ότι την Κυριακή θα ξαναπάω...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χρόνια Πολλά Δημήτρη
    Το χωριό που νοσταλγούμε
    πάντα μια φωλίτσα, μια κυψέλη είναι

    ΑπάντησηΔιαγραφή